Pake en beppe…….

Jaren terug…

Heel veel jaren terug…..

Ze was zeven jaar….

Haar vader en moeder brachten haar naar haar opa (pake) en oma (beppe),
ze ging er logeren…..
Ze besefte (wist) toen nog niet dat de logeerpartij een half jaar zou duren.
Ze weet tot op de dag van vandaag nog steeds niet de juiste reden waarom het een half jaar werd.
Ze had lieve zorgzame ouders….
Ze was zelf geen moeilijk kind….
Ze had een twee jaar ouder broertje en een jonger broertje….

 

Opa en oma woonden in een knus  gezellig klein huisje.
Jopie sliep boven op een zolder(tje) waar ook veel “rommel” opgeslagen lag.
Ze vond het heerlijk om daar te liggen onder de dikke doorgestikte deken, luisterend naar de wind
die door de takken van de dikke boom die voor het huisje stond, waaide.
Soms kroop ze uit bed en ging op haar knietjes voor het kleine venstertje zitten.
Kijken wat er zich buiten allemaal afspeelde.
Opa en oma kwamen regelmatig even kijken of hun kleine meid al sliep.
Soms lukte het Jopie niet om in slaap te komen….ze dacht dan aan thuis.
Jopie mocht dan mee naar beneden waar oma de bedstee had klaargemaakt, Jopie kroop daar maar
wat graag in, want oma liet altijd de bedstee deurtjes op en kiertje staan.
Zo kon Jopie zien dat opa de krant of een boek zat te lezen, en oma meestal zat te breien.
Ieder aan een kant van de kolenkachel, waar altijd een keteltje water op stond te pruttelen.
Als opa of oma door de bedstee deurtjes keken of Jopie al sliep, kneep ze haar oogjes stijf dicht en
deed net of ze al sliep…..

 

s ‘Morgens werd Jopie altijd gewekt door opa, want oma lag dan nog in bed.
Het bed van opa en oma was een opklapbed in het huiskamertje naast de kamer met de bedstee.
Jopie mocht dan bij oma in bed kruipen, waar ze samen lagen te kijken hoe opa in het piepkleine
keukentje  broodjes voor hen klaarmaakte.
Vaak kregen Jopie en oma een gekookt eitje, de eitjes waren kakelvers van opa zijn eigen kippen.
Jopie keek altijd vol bewondering naar opa hoe hij een gepeld zacht gekookt eitje met zijn
vingers doormidden kreeg en zonder knoeien op een sneetje roggebrood legde.
Dan kwam het moment waar Jopie altijd naar uit keek.
Oma ging op de rand van het bed zitten en maakte haar lange haar los wat ze altijd gevlochten
in een knot op haar hoofd droeg.
Jopie mocht dan helpen het haar van oma te borstelen, oma ging voorovergebogen zitten, waarbij
het haar tot aan de grond reikte……en Jopie haar gang kon gaan.
Daarna keek Jopie vol aandacht hoe oma een vlecht maakte en de vlecht weer tot een knot boven op haar hoofd vast zette met een paar grote haarspelden.

 

Jopie zat graag te kijken hoe oma appeltjes schilde die ze dan in dunne plakjes sneed en op de kachel
legde om te drogen, daarna mocht Jopie helpen om de gedeeltelijk  gedroogde appeltjes aan een
touwtje te rijgen waarna ze boven de kachel werden gehangen om verder te drogen.
De gedroogde appelplakjes werden bewaard in een grote blikken trommel, die boven op het zoldertje
werd gezet waar Jopie sliep…..
Jopie kroop dan regelmatig onder haar dikke doorgestikte deken vandaan, om op haar knietjes voor de
blikken trommel te smikkelen van de gedroogde appeltjes……
En Jopie maar denken dat opa en oma het niet in de gaten hadden, want als die kwamen kijken lag
Jopie al weer in bed met haar oogjes stijf dicht geknepen, en net deed of ze sliep…..

 

Opa was koster van de kerk……
In de winter ging opa heel vroeg uit zijn bed om de grote zwarte kolenkachels in de kerk aan te maken
zodat het warm was als de kerkgangers kwamen.
Jopie zat altijd met opa en oma op een bank vlak achter xe9xe9n van de grote zwarte kachels, die soms zo’n warmte afstraalde dat Jopie zelf net zo rood en warm was als de dikke grote zwarte kachel…….
In de week gingen opa en oma de kerk altijd schoonmaken.
Jopie mocht dan na schooltijd ook helpen, als ze dan eens een kwartje, dubbeltje of stuiver vond
onder een bank die daar door een kerkganger was achtegelaten, mocht ze die van opa in haar
spaarpotje doen……
Jopie wilde dus maar al te graag mee helpen de banken op te poetsen.

 

Jopie is een half jaar bij opa en oma geweest…..
Haar vader moeder en broertjes kwamen met enige regelmaat langs, om te laten weten
dat ze van haar hielden.
Het had iets met de school te maken zeiden ze.

Jopie heeft tot op de dag van vandaag,
fijne….. goede……. en warme……. herinneringen aan haar opa en oma.
Maar ook aan haar ouders die toen misschien geen andere keuze hadden.
Ze gaven daarna, zolang ze leefden Jopie nog heel veel liefde en aandacht……

Jopie koestert die herinneringen……..